Pływaku skróć zasięg (nawet z rotacją)!

Poprzedni wpis „Pływaku NIE sięgaj jak najdalej!” wzbudził spore zainteresowanie, ale też wywołał sporo pytań o rotację w kraulu. Całkiem słusznie zresztą. We wspomnianym artykule zamieściłem bardzo uproszczoną demonstrację dlaczego nie powinniśmy dążyć do maksymalnego wyciągnięcia. Sporo osób zapytało, jak to się ma do rotacji, w końcu stoję równolegle do ściany. W tym wpisie chciałbym odrobinę uzupełnić temat i pokazać, że rotacja nie zmienia prawie nic w omawianej kwestii – jedyne znacznie utrudnia utrzymanie prawidłowej sylwetki.

Ale najpierw… chciałem zamieścić jeszcze zestawienie dwóch ruchów w kraulu. Jeden z nich jest dobry, drugi zbyt przeciągnięty.

W pływaniu kraulem powinniśmy dążyć do poczucia, że cała sylwetka jest jednym zwartym systemem. W przypadku drugiego ruchu z powyższej animacji, sięgam odrobinę za daleko próbując ustabilizować moment wdechu. To sprawia, że tracę całkiem sporą część pociągnięcia na podparciu, nie mówiąc już o niewielkim, ale wyraźnym zaburzeniu rytmu.

Czy jest to istotna sprawa? Zdecydowanie tak. W środowisku wodnym, w którym za wszelką cenę chcemy ograniczać opory i turbulencje, nawet drobne zniekształcenia ruchu, składają się na duże straty prędkości. Zaznaczam jednocześnie, że nie wykonałem tego ruchu w jakiś barbarzyński sposób. Rozglądając się na basenie lub przeglądając youtube znajdziecie zdecydowanie gorsze przykłady. Przeciąganie ruchu jest u pływaków na porządku dziennym.

Powrót przed ścianę

Będę się teraz odwoływać bezpośrednio do poprzedniego wpisu. Ku zmartwieniu najbliższej rodziny znów przykleiłem do ściany metrówkę i kazałem się fotografować. Tym razem chciałem pokazać odwzorowanie kraulowej pozycji na boku, czyli moment największej rotacji w barkach oraz najdłuższej linii ciała. Podobnie jak poprzednio zmierzyliśmy zasięgi w przypadku maksymalnego wyciągnięcia oraz tej dobrej pozycji.

W porównywaniu do sytuacji z poprzedniego wpisu proszę się nie sugerować samymi wartościami na metrówce, bo wszystko zależy od tego w jakiej odległości od ściany stoję. To co nas interesuje to różnica między maksymalnym zasięgiem, a tym którym mamy optymalną pozycję.

W moim przypadku różnica pomiędzy zasięgami to ok. 7 cm.  To dużo, biorąc pod uwagę, że pływając, często myślimy o sięganiu jak najdalej. Warto zaznaczyć, że utrzymując dobrą sylwetkę i napięcia mięśniowe nie byłem w stanie sięgnąć dalej. To jest mój absolutny maks. W wodzie i podczas ruchu spodziewałbym się dalszego skrócenia zasięgu.

What to do? What to do?

Poprawianie tego elementu zdecydowanie zacząłbym od dwóch ćwiczeń z poprzedniego artykułu, bo są najprostsze na start, a ich wartość spada bardzo powoli. Ich rozwinięciem jest podobne ćwiczenie przy ścianie, tylko że bokiem. Wygląda mniej więcej tak:

Z jakiegoś powodu ustawienie bokiem jest trudniejsze i przy ścianie i w wodzie. Zdecydowanie trudniej utrzymać poprawne napięcia mięśniowe i dobrą sylwetkę. Powyższy film nagrywałem kilka razy i ciągle nie byłem zadowolony z jakości. Chciałem w związku z tym dać kilka wskazówek i zaznaczyć najczęstsze błędy:

#1, #2 – dobre ruchy ramienia. Wydłużanie sylwetki nie powinno się odbywać przez skrzywienie kręgosłupa na bok lub położenie się na ścianę. Im mniej ruchu tułowia i głowy, tym lepiej.
#3, #4 – skrzywienie boczne tułowia i odsuwanie się od ściany. Podczas ruchu nie kontroluję prostej linii kręgosłupa i uciekam od ściany, moje żebra „wyskakują poza sylwetkę”.
#5, #6 – skrzywienie boczne tułowia i przyklejanie się do ściany. Podobnie jak w przypadku #3 i #4 psuję pozycję tułowia, ale tym razem przytulam się do ściany. Powinienem stać pionowo.

Zachęcam do spróbowania. To ćwiczenie (i poprzednie) sprawdza się świetnie jako nauka pozycji w domu, lub może być dobrym elementem rozgrzewki przed pływaniem. A co w wodzie? Nogi na boku, dokładanki, pływanie w rurce sprzyjają przekuwaniu umiejętności lądowych na środowisko wodne. To chyba jednak już materiał na kolejny tekst (może więc uzupełnienie uzupełnienia?). 🙂